Özlemin Vücudu Yaktığı

Ateşim yükseldi, bir sirkeli bez koy
alnıma. Kokusu yaksın da
bir an
uyanayım korkulu rüyalardan.

Endişeli gözlerle başında dur
yalnız yatağımın. Bir bardak
su vermeyi bile bileme,
beni düşünme kaygılarından:
Ben 'su' diye sayıklarken, gözümden
anaç bir merhamet aksın.

Kendime gelemeyeyim, ateşim yükselsin.
Dudaklarım çatlak bedenim soğuk terlerken,
tenimi acıtan bir gülümseme belirir
plastik sandalyenin tepesinde varsan
sen.