Kıyamet

Bir bakarsın, gökyüzü düşer, bir bakarsın
koyun şekilli, tavşan kuyruklu bulutlar düşer.
Yıldızlar sönüp, sivrilip kafana girer.
Hiç beklemezsin, o güneş, beklemezsin
hüzünlenip ağlayarak
ardına bakmadan çeker gider, gider çeker de.

Bir sanırsın, kıyamet kopuyor, sanırsın.
Ne dağ kalmış ne deniz.
Her taraf toz toprak.
Sisler içinde insanlar bir örnek olmuş
sanırsın.

Her soluk alışın içine karıncalar dolduruyor gibi
ayakların havada bir yerlere basıyor gibi
kendiniyse uzaylı gibi hissediyor olmalısın, uzaylı.
Dünyada yabancı, uzayda yalnız. Hiç yani.
Hiç.

Bugün anlamış olmalısın son kez, olmalısın.
Ne bir işaret, ne ışık, ne bir.
Gökgürültüsünden sonra geç kalan şimşek gibi.
Bugün
onun aklına bile gelmediğini.