Vazgeçiş Vazgeliş

Yol yakından dönülmez. Kar beyazken erimez.
Zamanı gelir her şeyin. Kuşlar göçer.
Yağmur tenini acıtır, havanın karanlığı
ağır, pamuk yorganlar gibi üzerine çöker.
Göremediğindir korktuğun, ileride.
Devamında yolun ufuk siyah bir çizgiye incelir.

Birkaç adım, biraz ağrı. Yağmur üzerine yağar.
Zamanı gider her şeyin. Kuşlar tersine göçer geldikleri yolun. Göçer.
Karanlık üstüne abanır, ufuk siyah bir çizgi.
Aklında durur; adımın sayıyla, korkun cesaretle saygı bulur.
Karanlık olmadan cesaret işlemez.
Yol yakınken dönülmez.

Bas erimeyen beyaz karın bağrına, acıma!
Adımlarını saysın gövdesinde, dönüp geriye de bakma.

Yol yakınken dönülmez. Acın büyür dönersen.
Kendini yaşayamayacağın yerde bırakma.