bizi bir kafese tıktılar.
vur ha babam vur!
otuz dört yıl oldu vurulalı.
bugün hala ölüyoruz.
çocuk çocuk baktık diye
gözümüze sıktılar.
bizde başka göz mü yok?
kaşımızla bakarız.
vur ha babam vur!
yüreğimin telini titret.
senin silinir gider aksin.
de. gün gelince
bizim yankıyan sedamız
(vur daha, bam telime vur! iyice!)
dönüp duran dünyanın
has ahengi olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder