öyle bir çıplaklar arasına girdim ki
donumla atletimle kaldım diye övünürdüm.
donumdan atletimden utandım.
ayılmazsam soyunurum,
onlar gibi saydam, sert ama kendim olurum
dedim.
içimden kışlık kazaklar örüldü.
ne kadar fazla zırh örmüşüm kendime
içimden ne pislikler döküldü!
tevazu zannettim
kibirmiş meğer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder