5 Mayıs 2009 Salı

Kendi

Hiç olamadım, kendimden fazlasını
bulamadım. en az sahip benken zihnime
getirdiklerini neden aldım, anlayamadım.
Böyle şimdi masada, kafası dumana gömülü
kendi hayalinden bile korkan gölge ben miyim?

Sarpa sardım.
Gömüldüm.
Çıkmaz yolumun sonuna bir türlü ulaşamadım.

Yetisine, yeteneğine
görüntüsüne, gürültüsüne,
bir bardak gibi sınırlı kapasitesine,
ve sairesine...

Ben kendime bir tülü alışamadım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder