Mesela,
kumdan bir kale düşünsem.
Bir çocuğun minik elleriyle
güneş altında
saatlerce durmadan
dolan ve boşalan
ve kıçına vurulan
plastik kovasına yaptırdığı
çirkin
kumdan bir kale düşünsem.
Düşüncem,
her bir kum tanesi kadar bağıntılıyken kaleyle
bir dalga alıp gitse, hiç ardına bakmadan.
Üzülsem.
Ve lütfen artık böyle
bile bile
üzücü şeyler düşünmesem.
10 Mayıs 2009 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder